Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Τι κάνεις σύντροφε Αλέκο; Κουκιά σπέρνω...

Στην Αυγή της Κυριακής ο Αλέκος Αλαβάνος έδωσε συνέντευξη εφ' όλη της ύλης. Μπορείτε να την διαβάσετε ΕΔΩ και να βγάλετε τα συμπεράσμάτα σας. Ομως δεν μπορώ να μην σας μεταφέρω την απάντηση που έδωσε στο ερώτημα "τι άφησε πίσω ο Δεκέμβρης". Διαβάστε...

* Τον Δεκέμβριο είχατε μιλήσει για την εξέγερση των νέων που σας θύμιζε τον Μάη του '68. Τι άφησε πίσω της η μεγάλη κινητοποίηση των νέων;

Κατά σύμπτωση, προχθές, αργά το βράδυ έβλεπα ένα γαλλικό ντοκιμαντέρ για το 1968: Όχι μόνο για τον Μάη στη Γαλλία. Αλλά και για την δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, του Ρόμπερτ Κένεντι, την Άνοιξη της Πράγας, το αντιπολεμικό κίνημα για το Βιετνάμ, τη φοιτητική έκρηξη στο Μεξικό λίγο πριν τους Ολυμπιακούς, τους χίπις. Το 1968 είναι ίσως η μεταπολεμική χρονιά, η πιο πυκνή σε νέα κινήματα σε όλο τον πλανήτη. Την ίδια στιγμή, στο ντοκιμαντέρ αυτό έβλεπα κυβόλιθους από τα πεζοδρόμια της γαλλικής πρωτεύουσας να μετατρέπονται σε αυτοσχέδια όπλα, πλιάτσικο από τους αφροαμερικανούς στα μαγαζιά της Αλαμπάμα, γενίκευση του LSD στη γενιά του Woodstock.

Πιστεύω βαθιά στις ειρηνικές μορφές πάλης της αριστεράς. Ο Νέλσον Μαντέλα αποτελεί ένα μεγάλο πρότυπο. Όμως, δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο να έχουμε ανάδειξη καθαρών κινημάτων αμφισβήτησης χωρίς τα παράπλευρα αυτά φαινόμενα. Είναι δυνατό μάλιστα να έχουμε αυτά τα φαινόμενα, χωρίς να έχουμε καν κοινωνικά κινήματα. Επαναλαμβάνω, πολλά εξαρτώνται από την ικανότητα της αριστεράς να ασκήσει έναν ηγεμονικό ρόλο στο επίπεδο των αξιών, των ιδεών, των πολιτικών πρωτοβουλιών. Από εκεί και πέρα, άφησε τίποτε ο Μάης του 1968, για να αφήσει και ο δικός μας Δεκέμβρης;

Αν βλέπατε το ντοκιμαντέρ, θα λέγατε: όχι. Όλα τελειώνουν με την τεράστια διαδήλωση της σιωπηλής πλειοψηφίας στο Παρίσι και την θριαμβευτική επάνοδο του Ντεγκώλ. Όμως όλοι γνωρίζουν ότι ο Μάης του '68 άφησε τη «φαντασία στην εξουσία», το «όσο περισσότερο καταναλώνουμε, τόσο λιγότερο θα ζήσουμε». Άνοιξε το δρόμο για τη συνάντηση της νεολαίας με τον αγώνα για τις ελευθερίες και την οικολογία. Κάθε κίνημα λοιπόν, και των δικών μας μαθητών, αφήνει πολλά πίσω του. Το θέμα είναι να μην αφήνει η αριστερά πίσω της τα κινήματα, να μη τα φοβάται και τα εξορκίζει, να μη σέρνεται με βαριά καρδιά ελπίζοντας στην εξάντλησή τους, όπως έγινε με το Γαλλικό Κ.Κ. το '68.

Σχόλιο "Πιπεριάς": Η αμετρόπεια να συγκρίνεις τον γαλλικό Μάη (ή την εξέγερση των αφροαμερικάνων...) με τα όσα συνέβησαν τον Δεκέμβρη στην Αθήνα και μάλιστα να περιμένεις ότι θα αφήσει (σχεδόν...) τα ίδια ως παρακαταθήκη στο κίνημα της νεολαίας πως να απαντηθεί; Ας μας φέρει ο σ. Αλαβάνος ένα κείμενο (όχι κομματικό...) από τους... εξεγερμένους. Ενα. Μάλλον θα γεράσουμε περιμένοντας. Πάμε παρακάτω.

Το ερώτημα βέβαια δεν απαντήθει από τον σ. Αλαβάνο. Απλά ακολούθησε τη λαϊκή παροιμία που όταν ρωτήσαν το Γιάννη τι κάνει, αυτός απάντησε κουκιά σπέρνω. Η λεγόμενη εξέγερση (στα μυαλά ορισμένων νεόκοπων αριστεριστών και όψιμων ελευθεριακών - αντεξουσιαστών που βρίσκονται στη Κουμουνδούρου) άφησε πίσω της μόνο μερικές συμμορίες που στο ονομά της θα τραμπουκίζουν.
Ισως ο σ. Αλαβάνος να μην είχε χρόνο να διαβάσει την παρέμβαση του σύντροφου Δαμιανού Παπαδημητρόπουλου για τα όσα συνέβησαν τον Δεκέμβρη και την στάση της Ανανεωτικής Αριστερας, του την θυμίζω στο ποστ ΕΔΩ

Φαίνεται ότι ακόμα και τα δημοσκοπικά ποσοστά του Σύριζα που κατρακυλάνε δεν βοηθούν τον σ. Αλαβάνο να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα από την λανθασμένη στάση που κράτησε αυτός και η πλειοψηφία του Συν και του Σύριζα.

Υ.Γ. Κάποτε η Ανανεωτική Αριστερά είχε επικεφαλής προσωπικότητες όπως ο Γιάννης Πασαλίδης, ο Ηλίας Ηλιού, ο Μπάμπης Δρακόπουλος, ο Λεωνίδας Κύρκος που σήμερα λείπουν όχι μόνο από την αριστερά αλλά από την πολιτική ζωή του τόπου.

buzz it!

7 σχόλια:

Αστερόεσσα είπε...

Καλημέρα Μάκη! :)

Ποια ήταν τα κείμενα των εξεγερμένων παιδιών το Δεκέμβρη;
"Τολμήστε να ερωτευτείτε", "Κλαίμε και μόνοι μας χωρίς δακρυγόνα"
και τα κάλαντα στο ΥΠΕΠΘ "Και με τη νέα τη χρονιά πάλι θα συγκρουστούμε"

Ας είμαστε σοβαροί. Και το "φαντασία στην εξουσία" πήρε έκτοτε τόσες πολλές ερμηνείες, που έχει χάσει πια το νόημά του.
Ο Μάης είχε κι άλλα συνθήματα:
"Εργαζόμενε: Είσαι 25 χρονών αλλά το συνδικάτο σου είναι του προηγούμενου αιώνα".
Αντ' αυτού σήμερα βλέπουμε τη νέα γενιά του ΣΥΡΙΖΑ να επιζητά ακριβώς τον προηγούμενο αιώνα στα συνδικάτα.

Δε νομίζω ότι ο Αλαβάνος δεν είναι ενήμερος των παρεμβάσεων της Ανανεωτικής Αριστεράς. Ο Αλαβάνος παίζει καλά το παιχνίδι του ως προσανατολισμένος πλέον στο ΣΥΡΙΖΑ.
Και αφήνει βεβαίως το ΣΥΝ να βγάλει τα μάτια του.

Αυτό που είναι ωστόσο απορίας άξιον, είναι η νοημοσύνη κάποιων νεόκοπων αριστερών που αδυνατούν να διαχωρίσουν δύο γαϊδάρων άχερα. Κι αν τουλάχιστον είχαν ψήγματα απ' το χιούμορ που είχαν τα παιδιά του Μάη του '68 δε θα είχαμε τις σημερινές αγκυλώσεις.

Αστερόεσσα είπε...

Θεωρώ περιττό βεβαίως να συγκρίνω τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες παγκοσμίως το 1968 με το σήμερα ή έστω να ασχοληθώ με συγκρίσεις στο Νοτιοαφρικάνικο απαρτχάιντ. Πρέπει να είσαι ανιστόρητος για να τις κάνεις.

Όσο για τις προσωπικότητες της Αριστεράς που λείπουν, η Αριστερά παρουσιάζει ομοιότητες με την Ελλάδα κι έχει σύνδρομο αυτοκαταστροφής: Τρώει τα παιδιά της, κρατάει τους φελλούς, κι όταν πάει να γίνει κάτι καλό αναποδογυρίζει την καρδάρα, μην πω και για τις πεπονόφλουδες που πατάει, κάτι που το 'χε μαράζι κι ο μακαρίτης ο Ηλιού.

Χρειάζεται οξυδέρκεια, αλλά και γερή αυτοκριτική και ευρύνοια να μπορείς να διακρίνεις αιτίες από αφορμές πριν προβείς σε ιστορικές συγκρίσεις και παράλληλα. Το διαρκές ερώτημα "μήπως κάνω λάθος";

Μέθυσε ο ΣΥΡΙΖΑ κάποια στιγμή απ' τις δημοσκοπήσεις και πήρε αμπάρριζα κι επάρθηκε. Κι έδειξε αλαζονεία και δημοκόπησε. Ας δεχθεί τις επιπτώσεις της ύβρεως, μπας και δούμε επιτέλους την περίφημη υπέρβαση.

Αν και η γνώμη μου είναι: διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και νέος συνασπισμός με το ΔΗΚΚΙ π.χ., πιθανόν τους Ενεργούς Πολίτες και τους Οικολόγους. 'Η νέος συνασπισμός με Ανανεωτική Αριστερά και δυνάμεις με τις οποίες να υπάρχει καταστατική συμφωνία επί αρχών και όχι ασυμβίβαστο. Αλλιώς η Αριστερά θα ολισθαίνει συνεχώς και θα χάνει σε αξιοπιστία. Δεν γεφυρώνονται οι ιδεολογικές διαφορές και δεν είναι δυνατόν να προχωρείς διαρκώς μ' ένα "ναι μεν, αλλά" προκειμένου να μη δυσαρεστήσεις κανέναν στο όνομα μιας Μεγάλης Αριστεράς που ποιοτικά μόνο Μεγάλη δεν είναι βγάζοντας απ' το ντουλάπι τα κιτάπια του 1908. Αν θες να λέγεσαι όντως τόσο διαβασμένος, ξεσκόνισε και την ιστορία με τις αταξικές πρωτόγονες κοινωνίες που δεν είχαν γραπτό δίκαιο. Αλλά σ' αυτή την περίπτωση δε μιλάμε καν για πολιτική κοινωνία, γιατί ο πολιτισμός βρίσκεται σε αρχέγονο στάδιο κι ούτε μπορεί να εφαρμοστεί η Utopia του Thomas More.

Aυτονόητα δεν είναι όλα αυτά; Τόσο δύσκολο είναι πια να γίνουν αντιληπτά;

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Α.ΑΛΑΒΑΝΟΣ 17/12/08
Με εκπροσώπους 15μελών σε μαθητές
εδώ


[ ]
"Το τρίτο που θέλω να σας πω είναι ότι:

εμείς ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς προσπαθήσαμε να σταθούμε δίπλα σ’ αυτό το φαινόμενο,

το οποίο ονομάσαμε κοινωνική εξέγερση!

Δεν σας κρύβω ότι δεχθήκαμε, και το ξέρετε ίσως, πάρα πολύ μεγάλες πιέσεις να πούμε «όχι δεν τους στηρίζουμε, δεν είμαστε μαζί τους, είμαστε κι εμείς εισαγγελείς τους» .
Το τέχνασμα το οποίο έχει βρεθεί είναι το γνωστό τέχνασμα. Λειτουργεί στη χώρα μας εδώ και δεκαετίες. Όταν έχει μία κοινωνική διεκδίκηση και μία κοινωνική...

"Σου ζητάνε να είσαι αντίθετος με τη βία, αλλά σου ζητάνε στο όνομα αυτών των εκδηλώσεων βίας, να εγκαταλείψεις αυτούς τους οποίους αγωνίζονται"


Αυτή είναι η τακτική τους. Κι εμείς παρότι, εδώ μέσα στη Βουλή, έξω, στα κανάλια, αντιμετωπίσαμε μια τεράστια πίεση όχι μόνο από την Κυβέρνηση, αλλά κι από άλλα κόμματα κι από δημοσιογράφους κι από Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, σταθήκαμε και είπαμε:

Δέστε το κοινωνικό φορτίο και το κοινωνικό μήνυμα, το οποίο φέρνει αυτή η εξέγερση της νεολαίας.


Το τέταρτο και προτελευταίο σημείο που θέλω να σας πω είναι ότι έχετε ήδη αποτελέσματα.

Είναι εντυπωσιακό αυτό που γίνεται.

Κινητοποιηθήκατε εσείς, μαθητές – μαθήτριες γυμνασίων λυκείων, μαζί σας οι φοιτητές – οι φοιτήτριες, μαζί σας πάρα πολλοί γονείς, μαζί σας πάρα πολλοί ευαίσθητοι άνθρωποι, μαζί σας μεγάλα κομμάτια του εργατικού κινήματος.

Βλέπουμε αποτελέσματα. Βλέπουμε στη Γαλλία του Σαρκοζί να αναγκάζονται, μπροστά στο ενδεχόμενο να έχουν μαζικές κινητοποιήσεις στο μαθητικό και φοιτητικό χώρο, να αποσύρουν το νομοσχέδιο για τα δύο εξάμηνα στα Γυμνάσια και στα Λύκεια και όλη τη σχετική αντιμεταρρύθμιση, την οποία ετοιμάζανε.

Βλέπουμε στην Ιταλία του Μπερλουσκόνι, κάτω από κινητοποιήσεις που έγιναν κάτω απ’ αυτό το μήνυμα, το οποίο σαν ηλεκτρισμός περνάει σ’ όλη την Ευρώπη, και σ’ όλο τον κόσμο, να..."
.....................

Σπίθας: Να σπέρνει κουκιά!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Α.ΑΛΑΒΑΝΟΣ 11/12/08
εδώ

[ ]"Κι αυτή τη στιγμή βλέπουν τρία πράγματα, τα οποία συμβαίνουν ταυτόχρονα.

Πρώτον, μία αποσύνθεση των κατεστημένων αντιλήψεων, όπως π.χ. αυτών που έχουμε για την Εκκλησία ή για άλλους θεσμούς.

Δεύτερον, μια μεγάλη κρίση των βεβαιοτήτων που υπήρχαν στον οικονομικό τομέα, ότι η αγορά λύνει όλα τα προβλήματα, ότι πρέπει το Δημόσιο να το κλείσουμε, να έχουμε λιγότερο κράτος. Αυτό που βλέπω μέσα από την κρίση είναι ότι αυτό αντιστρέφεται.

Και τρίτον, ότι έχει μια νέα γενιά που μπορεί να στηρίξει ένα δρόμο σε νέα οράματα και σε νέες αξίες.

Επομένως, δεν θέλω να πω ότι είναι εύκολα τα πράγματα, είναι όμως λιγότερο δύσκολα."

!!!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"Τις προηγούμενες ημέρες ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος δέχτηκε σκληρή κριτική επειδή απέδωσε χαρακτήρα κοινωνικής εξέγερσης στις εκδηλώσεις και τις αντιδράσεις των νέων.

Ε, λοιπόν, με αυτήν ανάλυση συμφωνεί το 48% πολιτών, ενώ το 40% πιστεύει ότι πρόκειται για δράσεις ακραίων ομάδων. Στην πρώτη εκτίμηση καταλήγει το 77% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, το 66% του ΚΚΕ, το 61% του ΠΑΣΟΚ, αλλά και το 33% της Ν.Δ."

"Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΥΡΗΝΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ" εδώ τα κουκιά

Αστερόεσσα είπε...

Παλιά στη Σχολή λέγαμε για τους Πανσπουδαστικάριους:

"Πέντε - πέντε δέκα,
δέκα, δεκαπέντε τα μαζεύω τα κουκιά
είμαι ένας Κνίτης ψηφοθηρευτής,
θα 'θελα να γίνω καθοδηγητής"

Δεν έσπειρε ο σύντροφος Αλέκος κουκιά. Κουκιά πάει να μαζέψει απ' αυτά που άλλοι έσπειραν. :)

takis είπε...

Θα συμφωνήσω με το σχόλιο της Κ.Πιπεριάς στο κείμενο
(αλλά και με τα υπόλοιπα σχόλια των Σπίθα, Αστέρως)
απλά θέλω να θυμίσω οτι ο Μάης του 68 εκτός των ιδεαλιστικών συνθημάτων "φαντασία στην εξουσία" κλπ άφησε-έβαλε πίσω του και τις ρίζες για τη μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος στη Γαλλία που ήταν εξάλλου κεντρικό σύνθημα- αίτημα της εξέγερσης.

Τα υπόλοιπα περί συγκρίσεων είναι όντως για γέλια ή καλύτερα θλιβερά γιατί ακριβώς δείχνουν το προφίλ των ηγετών της αριστεράς σήμερα.
Πολύ κατώτερο των περιστάσεων...
Δυστυχώς.