Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

Αποτιμήσεις της χθεσινής συζήτησης της Ανανεωτικής Αριστεράς "Αριστερά και πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις"

Γόνιμη απέβη η χθεσινή εκδήλωση της Ανανεωτικής Αριστεράς στο Ξενοδοχείο Athens Imperial.

Σε μια κατάμεστη κοινού αίθουσα, που χειροκρότησε θερμά και την προσέλευση του ιστορικού στελέχους του ΣΥΝ Λεωνίδα Κύρκου, ο πολιτικός λόγος του Φώτη Κουβέλη (βλέπε ολόκληρο κείμενο εδώ) έδωσε για μια φορά ακόμη το στίγμα πολιτικού ήθους.

Λόγος θετικός και ξεκάθαρος, που έδωσε σαφή προσανατολισμό των οριζόντων που θα πρέπει να κινείται η σύγχρονη αριστερά σε σχέση και με το ελληνικό και το παγκόσμιο γίγνεσθαι "με εναλλακτική πρόταση εξουσίας, στηριγμένη σε μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία" με "τη μεγαλύτερη δυνατή συγκέντρωση δυνάμεων της ευρύτερης δημοκρατικής και σοσιαλιστικής Αριστεράς, κοινωνικών και πολιτικών και ανάδειξη των δυνάμεων αυτών σε πλειοψηφικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία" που "να αποκλείεται ο εφησυχασμός και ή αναγκαστική αυτοπεριχαράκωση στις γραμμές του κόμματος".

Στις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις και στις πολιτικές προτάσεις έγινε αναφορά στην ελληνική οικονομία στα πλαίσια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης με τον άκρατο νεο-φιλελευθερισμό, στο ρόλο που πρέπει να παίξει η Ευρώπη στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τη διασφάλιση κοινωνικού κράτους, την ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης σε όλες τις πολιτικές, δηλαδή την ολόπλευρη σύγκλιση της κοινωνίας της Ε.Ε. με την οικονομία της γνώσης και της τεχνολογίας σε συνθήκες προϊούσας διεθνοποίησης, ενώ ακολούθησε ανάλυση των γραμμών αυτών με ανάγκη προγραμματικού σχεδιασμού.

Εκτενής η αναφορά και στην "ανατροπή των κατακτήσεων των εργαζομένων, την αφόρητη συμπίεση του λαϊκού εισοδήματος, την υπερχρέωση των νοικοκυριών, την απειλητική διόγκωση της ανεργίας και της φτώχειας, τη διαρκή περιβαλλοντική υποβάθμιση, τον ισχυρό κλονισμό του κοινωνικού κράτους, τη διαλυτική εικόνα στους χώρους της Υγείας και της Παιδείας, την κατάτμηση και τον κατακερματισμό της κοινωνίας" που με το φόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου πυροδότησε τη λαϊκή οργή ως μία "σπίθα στη διάχυτη διαφθορά και την οσμή της σήψης που έφερε το Βατοπέδι και τη λεηλασία της δημόσιας γης" "που οδηγεί την κοινωνία, και κυρίως τους νέους ανθρώπους, σε καταστάσεις απόγνωσης" και "έφερε στο προσκήνιο το θέμα της βίας, του αυταρχισμού και της κακομεταχείρισης πολιτών από αστυνομικά όργανα και το παγιωμένο καθεστώς ανοχής και ουσιαστικής ατιμωρησίας τους", αλλά και "μια άνευ προηγουμένου καταστροφική επίθεση στο κέντρο της Αθήνας και άλλων πόλεων από εξαγριωμένους κουκουλοφόρους που δεν ήταν αυτή τη φορά μόνο οι «γνωστοί-άγνωστοι», οι διαχρονικοί και πάντα παρόντες, αλλά και πάμπολλοι άλλοι πραγματικά άγνωστοι με τις κουκούλες τους, τα ρόπαλά τους, τις μολότωφ τους και με ολοφάνερο και διάχυτο το μίσος για όλα αυτά που πιστεύουν πως τυραννάνε τη ζωή τους". Όμως, "όταν σήμερα, χιλιάδες νέοι άνθρωποι δείχνουν να σπάνε την ατομοκεντρική τους συμπεριφορά και αισθάνονται την ανάγκη να μπουν ορμητικά στους αγώνες, ο αποπροσανατολισμός του κινήματός τους μέσα από φαντασιακές «εξεγέρσεις», θα οδηγήσει και στον εκφυλισμό του". "Οφείλαμε, όχι μόνο να δηλώνουμε, αλλά και με τις πολιτικές πρακτικές μας να πείθουμε ότι, για τον ΣΥΝ, αυτοί που καίνε, καταστρέφουν και λεηλατούν δεν είναι «λαϊκοί αγωνιστές με λάθος μεθόδους και μορφές πάλης», αλλά εχθροί της δημοκρατίας, άρα και εχθροί της Αριστεράς" υπογράμμισε.


Τονίστηκε η ανάγκη "να γίνει η ΕΕ πολιτικά ενοποιημένη σε ομοσπονδιακή βάση, με ισχυρό και αποφασιστικό ρόλο του Ευρωκοινοβουλίου και των άλλων δημοκρατικών θεσμών" σε σχέση και με τις πρόσφατες παγκόσμιες εξελίξεις και του ρόλου που οφείλει να παίξει η Ευρωπαϊκή Αριστερά εν μέσω της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης που προκάλεσε ο "καζινοκαπιταλισμός".

Λόγος έγινε και για την Αναπτυξιακή Πολιτική σε σχέση και με το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς που "αγκυλώνεται στο γραφειοκρατικό συγκεντρωτισμό του ΥΠΟΙΟ" και των πολλαπλών αναγνώσεών του, που ερμηνεύονται κατά το δοκούν από την κυβέρνηση της Ν.Δ., η οποία "ανίκανη να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση, επιχειρεί να μετατρέψει τα προγράμματα της 4ης προγραμματικής περιόδου σε εργαλεία «απάλυνσης» της κρίσης για ορισμένα και μόνο ιδιωτικά συμφέροντα", ενώ για το πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης υπογραμμίστηκε ότι "Η Ελλάδα υπέβαλλε Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2007-2013 ύψους 5 δις ευρώ (Δημόσια Δαπάνη) εκ των οποίων το 30% των πόρων είναι ανειλλημένες υποχρεώσεις του Γ’ ΚΠΣ !".

Ο λόγος του Φώτη Κουβέλη έκλεισε με ένα ενωτικό μήνυμα και ένα κάλεσμα "να ξαναφέρουμε στο προσκήνιο την Αριστερά που ονειρευτήκαμε."



Επιλογές από το κείμενο της Ομιλίας του Φώτη Κουβέλη

Όσο λάθος είναι να θεωρούμε ότι ο αριστερός μεταρρυθμισμός εξαντλείται στο στόχο της συμμετοχής στην άσκηση της εξουσίας, άλλο τόσο είναι λάθος να θεωρούμε «αριστερή» την εκτόπιση της Αριστεράς από τις κεντρικές πολιτικές διαδικασίες.


Ανάγκη διαλόγου και σύγκλισης, μέσα από πολιτικές πρωτοβουλίες που μπορεί να πάρει ο ίδιος ή και σε συνεργασία με άλλες πολιτικές δυνάμεις της χώρας.



Η Αριστερά δεν πρέπει να μένει αποκλεισμένη και να συρρικνώνεται σε ρόλους διαμαρτυρίας και καταγγελίας.



Το πολιτικό σχέδιο του κόμματός μας πρέπει να αποτελεί μια συνεχή ανοικτή πολιτική πρόσκληση-πρόκληση που θα απευθύνεται στους προοδευτικούς και αριστερούς πολίτες, που θα απευθύνεται στις υπαρκτές γειτονικές πολιτικές δυνάμεις που διακηρύσσουν την αντίθεσή τους στη Δεξιά...



Η Ανανεωτική Πτέρυγα πιστεύει ότι ο ΣΥΝ, κρατώντας ταυτόχρονα την ιδεολογική και πολιτική διαπάλη ανοικτή, οφείλει να πείθει ότι εργάζεται για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας έντιμης πολιτικά πρότασης.




Πολύ ενδιαφέρων και ο λόγος του Σταύρου Λιβαδά (ολόκληρος ο λόγος εδώ), ενώ ιδιαίτερα δυναμικός ο Δαμιανός Παπαδημητρόπουλος (ολόκληρος ο λόγος εδώ) τοποθέτησε στη σωστή τους βάση τις έννοιες των σκηνών βίας που είδαμε προσφάτως και των εννοιών κράτους και αντι-κρατισμού και πώς η παρανόησή τους οδηγεί αντιεξουσιαστικές ομάδες σε μια λανθάνουσα επιθυμία κοινωνικοποίησης που εκδηλώνεται αρνητικά.


"Για μια Αριστερά:

χωρίς φανατισμό,
χωρίς βαρβαρότητα,
χωρίς διαχωριστικές γραμμές,
χωρίς αποκλεισμούς,
σε αναζήτηση συμμαχιών και όχι σε αναζήτηση εχθρών.
Για μια Αριστερά με ανθρώπινο πρόσωπο, με λογική και ευαισθησία"






© Eλένη Καλλιανέζου, Αθήνα 29 Ιανουαρίου 2009

buzz it!

4 σχόλια:

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Είναι αναμενόμενο από διακεκριμένους πολιτικούς και διανοούμενους που έχουν μακροχρόνια δράση στο κοινωνικό και πολιτικό μας γίγνεσθαι να αποσαφηνίζουν την θέση τους απέναντι στις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις καθώς και την πολιτική τους τοποθέτηση στο άμεσον μέλλον.
Δεν γίνεται αλλιώς, είναι απλώς ένα νομοτελειακό γεγονός.
Αυτό έπραξαν στο παρελθόν, αυτό κάνουν στο παρόν και αυτό θα κάνουν στο μέλλον.
-Η θέση τους απολύτως συνεπής και οι ακροατές "καθηλωμένοι" και συμμέτοχοι σ'αυτήν την διαδικασία. Οι ρόλοι ξεκάθαροι και το αποτέλεσμα προκαθορισμένο.

Μετά από αυτά που ελέχθησαν το μέλλον θα καθορισθεί από την στάση και τις αποφάσεις των συνέδρων και των ηγεσιών των τάσεων του ΣΥΝ.

θα παραμείνουν στις θέσεις που πάντα πρέσβευαν.

Όπως και ο Μ. Παπαγιαννάκης .
"Έγώ θα κλείσω τελευταίος την πόρτα"! τον θυμάμαι ακόμα να λέει κάποτε...

Αστερόεσσα είπε...

@ Σπίθα,
Συμφωνώ ότι είναι νομοτέλεια τα εξασκημένα μάτια να ξεχωρίζουν το φως των αστέρων.

Αυτό που με κάνει όμως σκεπτικίστρια είναι η ελκτική δύναμη που έχουν οι μαύρες τρύπες. Μπορούν να εγκλωβίσουν και το φως. Κι ένας απλός οδοιπόρος που δεν παρατηρεί συχνά τον ουρανό, αν δει μόνο φως να κινείται προς μια τέτοια τρύπα, δε βλέπει την τρύπα, αλλά φως να κινείται προς ένα σημείο. Θέμα χρόνου βέβαια να γίνουν και οι μαύρες τρύπες αντιληπτές. Και αυτό νομοτέλεια.

Πάμε στο ΣΥΝ. Συνασπισμός σημαίνει πολυμορφισμός και πολλές τάσεις. Αν όλες οι τάσεις γίνουν μία (των ηγετών ας πούμε) παύει ο συνασπισμός να είναι συνασπισμός. Μετατρέπεται σε ενός ανδρός αρχή. Άρα αυξάνει η εντροπία του ΣΥΝ, άρα ο ΣΥΝ μετατρέπεται από Συνασπισμό της Αριστεράς σε κάτι άλλο, που δε θα είναι ούτε Συνασπισμός και πολύ περισσότερο ούτε Αριστερά. Ε, αυτό μπορεί να γίνει αντιληπτό ακόμη και από τους λιγότερο πεπαιδευμένους.

Άρα, μπορώ να είμαι αισιόδοξη.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

@ Αστερόεσσα
Θάθελα να πάνε τα πράγματα καλύτερα για την αριστερά, την κοινωνία και για όλους, γενικότερα. Άλλά σκέπτομαι και πράττω πέρα από το "αισιόδοξος- απαισιόδοξος" Είναι πια θέμα τι νιώθω, τι πιστεύω και αυτά πράττω.
Θυμάμαι όμως τις επιφυλάξεις μου εξ αρχής
1. Το τρόπο επιβολής ως υποψήφιο δήμαρχο Αθήνας και την αποκαθήλωση του Μ. Παπαγιαννάκη
(από τις εφημερίδες τόμαθε!!)
2. Ο Αλαβάνος τον επέλεξε γιατί όπως είπε:
Έχει κάνει πολλά χιλιόμετρα και έχει πάρει μέρος σε όλες τις πορείες"
3. Μόλις εξελέγη ο Τσίπρας από το κόμμα έκανε παρατήρηση στον Μ. Παπαγιαννάκη
"να σέβεται την πλειοψηφία!!!"

Σεβασμός μηδέν!

Απαίτησε από τον Λ.Κύρκο "Να μη μιλάει"

Θράσος και αλλαζονεία!

Κρίσι έχω και γράμματα γνωρίζω.

Να δούμε τι θα γίνει με τον Παπαδημούλη...
Οι ευρωεκλογές που έρχονται και είναι πολύ σημαντικότερες από ότι νομίζουμε θα πρέπει να περιφρουρηθεί το "κεφάλαιο Δ.Παπαδημούλης", ο καλύτερος Έλληνας ευρωβουλευτής μας.
(κοινή ομολογία)

Αστερόεσσα είπε...

"Παρατηρησιακά, ένας διάττοντας αστέρας είναι ένα φωτεινό σημείο σαν αστέρας που εμφανίζεται ξαφνικά από το πουθενά στο νυχτερινό ουρανό, κινείται με ταχύτητα ανιχνεύσιμη με γυμνό μάτι επί λίγα (συνήθως 1 ή 2) δευτερόλεπτα και μετά εξαφανίζεται. Στη δημοτική γλώσσα, οι διάττοντες αστέρες ονομάζονται και «πεφτάστερα».

Στην πραγματικότητα, οι διάττοντες δεν έχουν καμιά συγγένεια με τους «μόνιμους» αστέρες του νυχτερινού ουρανού. Ενώ οι δεύτεροι είναι συνήθως πολύ μεγαλύτεροι από ολόκληρη τη Γη, οι διάττοντες είναι μικροί μετεωροειδείς, μικροί ή μεγαλύτεροι κόκκοι διαστημικής σκόνης, που προέρχονται συνήθως από κομήτες και δεν ξεπερνούν σε διαστάσεις ένα σπυρί ρυζιού
"

Λήμμα "διάττοντες αστέρες", Wikipedia

____________________________________________

Τραγική αυταπάτη να είσαι διάττων και να νομίζεις ότι είσαι αστέρας. Όμως οι αστέρες έχουν σταθερή τροχιά.

Όσοι είναι όντως αριστεροί και όχι αριστεριστές ξέρουν και να ξεχωρίζουν. Τα πλήθη στην πλειοψηφία τους είναι οι "κοψοχέρηδες", οι "επαγγελματίες συγκλονισμένοι" κατά Πάσχο Μανδραβέλη ή οι πάσης φύσεως βολεμένοι.

Ας μην είμαστε λοιπόν τόσο βέβαιοι για τις πλειοψηφίες και ο ΣΥΝ είναι συνασπισμός μειοψηφιών, άρα τα περί πλειοψηφίας μάλλον φαιδρά μου ακούγονται από τον Αρχηγό του Συνασπισμού της Αριστεράς και των Κινημάτων της Οικολογίας.

Εκτός κι αν "η μεγάλη Αριστερά" Αλαβάνου, βλέπε συνέντευξη ΑΥΓΗΣ 04/01/2009, όπου και ελέχθη:

"-Πώς μπορεί, πλέον, να υπηρετηθεί ο στόχος της μεγάλης αριστεράς, από τη στιγμή που ξεκαθαρίσατε ότι με την ηγεσία του ΚΚΕ δεν μπορεί να υπάρξει πλαίσιο συνεννόησης; Μια ενδεχόμενη αλλαγή -λόγω και του συνεδρίου- μπορεί να δημιουργήσει νέα δεδομένα;

Αλαβάνος: Σε κανέναν δεν μπορείς να αφαιρέσεις το δικαίωμα να αλλάζει, αν βέβαια επιθυμεί ο ίδιος να το ασκήσει. Ασφαλώς κοινές αφετηρίες παίζουν ρόλο, συνέβαλαν και στην ίδια τη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ. Το βασικό όμως είναι οι κοινές προοπτικές. Κι αυτές αναδείχνονται στα σημεία - τομή, όπως αυτές οι έντονες στιγμές του Δεκέμβρη του 2008 στην Ελλάδα. Εκεί φαίνονται και οι συμμαχίες και οι αντιπαλότητες. Εκεί καθορίζεται με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις.

Το εύρος της αριστεράς δεν μπορεί να το καθορίζουμε με τα μέτρα και τα σχήματα του 1990. Σήμερα δεκάδες χιλιάδες νέων, από τα σχολεία μέχρι τους σαραντάρηδες της ανασφαλούς εργασίας, διαμορφώνουν ένα χώρο αριστεράς, με την έννοια του αντικαπιταλισμού, της ισότητας, της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, με διαφορετική κουλτούρα, αντιλήψεις, μέσα έκφρασης από τα δικά μας, κριτικοί πολλές φορές και προς εμάς.

Με αυτή την ασύλληπτη κοινωνική δύναμη πρέπει κυρίως να υπάρξει πλαίσιο συνεννόησης. Έτσι η μεγάλη αριστερά είναι σήμερα πιο κοντά από ό,τι πριν από ένα μήνα.
"

υπαινίσσεται βεβαίως και συνεργασία με το ΚΚΕ, αφού είχαμε και πρωθύστερες δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα "δε διαφωνούμε με τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ, αλλά με την ηγεσία του" σε αυτό ακριβώς στοχεύει:

Διεύρυνση δηλαδή του ΣΥΝ προς τη μεριά του ΚΚΕ, για να ξαναγίνει ατύπως το ΚΚΕ τάση του ΣΥΝ. Πώς αλλιώς θα μπορούσαν να ερμηνευθούν και οι 15 άμεσοι στόχοι πάλης του ΣΥΡΙΖΑ (βλέπε και ομιλία Σταύρου Λιβαδά), όπου περιλαμβάνεται και

1) η αποχώρηση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και η κατάργηση των βάσεων του Ακτίου και της Σούδας και

2) η κατάργηση των Συνθηκών της Ε.Ε. και ιδιαίτερα των διατάξεων της Συνθήκης του Μάαστριχ και της Λισσαβόνας...καθώς και η Κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας,

αν όχι να πάρει μερίδιο από τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ, αφού σε τίποτα δε διαφέρουν τα σημεία από την πολιτική του ΚΚΕ;

Πρόσθεσε σε αυτό την προσωποπαγή νέα συγκρότηση του ΣΥΝ γύρω απ' τον αρχηγό κι έχεις ένα ΚΚΕ με έναν Τσίπρα αντί της Παπαρήγα και ιδού πώς ο Συνασπισμός της ευρύτερης Αριστεράς μετατρέπεται σε μειοψηφικό κόμμα πλειοψηφίας (sic) κομμουνιστικά διαρθρωμένο.

Ερώτημα: Εγώ με τέτοια διάρθρωση και τέτοιο λόγο, που ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ, γιατί την επόμενη φορά να μην ψηφίσω απευθείας ΚΚΕ;

Το διά ταύτα όμως δεν είναι αυτό. Όσο ο αρχηγός του ΣΥΝ κάνει το ένα λάθος πάνω στο άλλο, τόσο οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να τρίβουν τα χέρια τους. Χωρίς να κάνουν τίποτα αυξάνουν το ποσοστό τους. Θα πρέπει λοιπόν να χρωστούν ευγνωμοσύνη στον Αλέξη Τσίπρα, αντί να του επιτίθενται. Το ίδιο και το ΚΚΕ. Εκτός κι αν τρέφει αυταπάτες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει όλους τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ. Παίζει κι αυτό. :)